Spiegeltje, Spiegeltje…
Werd je opgepakt als je huilde als baby? Kreeg je melk terwijl je een vieze luier had? Mocht je huilen als je verdrietig was? Kreeg je positieve aandacht en leerde je dat je een leuk en grappig kind was of werd je genegeerd en bestraft als je negatieve aandacht zocht. Kortom: welke gevoelens en emoties mochten er zijn, en welke moest je onderdrukken? Dit zijn patronen die zo diep ingesleten raken dat we ons als volwassene er vaak onbewust van zijn.
Naast deze manieren van gespiegeld worden, hebben we ook met onze spiegelneuronen geleerd wat er in de ander gebeurt. Deze spiegelneuronen zorgen ervoor dat we ons kunnen inleven in anderen, zowel cognitief als emotioneel. Het kan ervoor zorgen dat we gevoelens van anderen kunnen voelen. Dit proces start al als we heel klein zijn.
Op een gezonde manier gespiegeld worden is essentieel tijdens therapie. Met een spiegel van de therapeut die ons ware gevoel spiegelt dat we al sinds onze kindertijd wegdrukken. Zodat je eindelijk die ware verbinding met jezelf kunt aangaan. Een spiegeling die je opbouwt en de werkelijkheid van het hier en nu laat zien. Die kan binnendringen op diep niveau, het onderbewuste. Zo kunnen we van binnenuit helen. Zodat we niet in gesprek hoeven met onze interne criticus die ons een stroom van kritiek geeft.
Gezonde spiegeling ontvangen is een manier om je weer veilig te kunnen gaan voelen. Van binnenuit. Want je kunt je ware gevoelens en emoties de erkenning geven die ze altijd al wilden krijgen. Door de verbinding met de therapeut verinnerlijk je de spiegels die je krijgt aangeboden. Verinnerlijk je de verbinding met je ware zelf. Zodat je die erkenning niet meer nodig hebt van buitenaf.